Na sukces uprawy kukurydzy wpływa wiele czynników, jednak obok agrotechniki oraz pogody kluczowe znaczenie ma odmiana, bo to od niej wiele zależy.
Charakterystyczne cechy odmian pozwalają dostosować się do regionu, stanowiska i związanych nim warunków czy zagrożeń, ale także do naszych oczekiwań i możliwości. Nowe odmiany kukurydzy odpowiadają zmieniającym się warunkom pogodowym, a także rosnącej presji szkodników i chorób kukurydzy.
Kiedy zastanawiamy się jak uzyskać wysoki plon kukurydzy, często koncentrujemy się na optymalizacji nawożenia i skuteczności zabiegów herbicydowych. Rzeczywiście, czynniki te mają ogromne znaczenie i poprawna realizacja tych zabiegów pozwala uzyskać wysoką wydajność kukurydzy z hektara.
Choć wymagania glebowe dla kukurydzy nie są szczególnie wygórowane, bardzo ważne jest właściwe dopasowanie odmiany kukurydzy do stanowiska.
Materiał siewny kwalifikowany pozwala na dobór odmian kukurydzy o określonych i powtarzalnych cechach. Dzięki temu możemy optymalnie wykorzystać potencjał stanowiska i zniwelować zagrożenia, jakie mogą się na nim pojawić w czasie całego okresu wegetacji.
Bardzo istotnym czynnikiem w wyborze materiału siewnego kukurydzy jest klasa wczesności FAO i termin kwitnienia.
Dobierając nasiona kukurydzy do siewu, należy w pierwszej kolejności sprawdzić, czy odpowiadają one lokalnym warunkom glebowo-klimatycznym. Warto kierować się tu rejonizacją uprawy kukurydzy, która wskazuje, w jakich regionach, jaka wczesność odmiany daje większą szansę na sukces.
O ile na południu Polski można sobie pozwolić na szeroką gamę odmian o różnej wczesności (poza bardzo późnymi), tak już na północy trzeba uważać i nie wysiewać choćby na ziarno odmian średnio późnych. Rośnie bowiem ryzyko niepowodzenia uprawy w latach z niekorzystną pogodą.
Pamiętajmy także, że przyjęte w większości opracowań określenia regionów mogą okazać się zbyt dużym uproszeniem i powinniśmy kierować się warunkami lokalnymi.
Ponadto trzeba zwrócić uwagę na typ ziarna. Czy będzie to flint, dent, czy typy pośrednie? Ma to znaczenie choćby w kontekście kierunku produkcji. Jak również potencjału plonowania, tolerancji na wiosenne chłody, na temperaturę gleby w czasie siewu, tempa wzrostu, okresu kwitnienia czy choćby tempa oddawania wody.
Uprawa kukurydzy przynosi dobre efekty na wielu rodzajach stanowisk. Z tego powodu mówi się o niewielkich wymaganiach glebowych kukurydzy. Jest to oczywiście kolejne uproszczenie, gdyż realne wymagania glebowe kukurydzy są odmienne w przypadku różnych odmian.
Warto także pamiętać, że choć uprawa kukurydzy wysiewanej na słabszych polach może dać zadowalające efekty, to na glebach należących do wyższych klas bonitacyjnych plon kukurydzy będzie znacznie większy.
Jednak z uwagi na typową strukturę zasiewów, zmianowanie i czynniki ekonomiczne siew kukurydzy na najlepszych ziemiach nie zdarza się często. Dlatego warto pamiętać jakich stanowisk unikać.
Nasiona kukurydzy powinny być wysiewane w ogrzaną glebę, dlatego nie są wskazane gleby ciężkie, gdyż mają tendencje do powolnego nagrzewania się. Może to doprowadzić do znaczącego spowolnienia rozwoju roślin, którego nie zrekompensuje charakterystyczna dla tych gleb zasobność w składniki pokarmowe i wodę.
Nie popadajmy jednak w skrajności i pamiętajmy, że lekkie, piaszczyste gleby, co prawda nagrzewają się szybko, ale często w komplecie oferują deficyt wody i składników pokarmowych w obrębie systemu korzeniowego kukurydzy.
Wysoki plon kukurydzy z hektara to zrozumiały cel każdego plantatora. Plonowanie kukurydzy zależy od ogromnej liczby czynników. Niestety nie na wszystkie mamy wpływ, ale uprawa kukurydzy może być efektywna i niesłychanie rentowna nawet w trudnych warunkach.
Wymagania glebowe i klimatyczne do uprawy kukurydzy pozwalają na uzyskanie bardzo dobrych wyników we wszystkich regionach Polski.
Konieczne jest tylko odpowiednie dobranie odmiany kukurydzy do stanowiska i lokalnych warunków klimatycznych oraz oczywiście odpowiednie prowadzenie plantacji.
Ze względu na mnogość możliwych rozwiązań w tym zakresie warto skorzystać z ogromnego doświadczenia naszych doradców. Pomogą oni zarówno w dobraniu odmiany kukurydzy, jak i udzielą wsparcia na wszystkich etapach, od siewu po skup kukurydzy.
W naszej ofercie znalazły się zarówno odmiany kukurydzy na ziarno, jak i na kiszonkę. Nie zabrakło w naszym portfolio także odmian umożliwiających elastyczne podejście do kierunku użytkowania. Ponadto niezwykle bogata paleta odmian pozwala na dobranie kukurydzy do wszelkich warunków glebowych i klimatycznych.
Poznaj odmiany kukurydzyJak łatwo się domyślić, nie ma jednej odpowiedzi na tak postawione pytanie. Choć oczywiście są obecne na rynku odmiany kukurydzy typu mieszanego, które łączą najlepsze cechy typów flint i dent, warto sięgnąć nieco głębiej i zastanowić się czym charakteryzują się oba warianty.
Chociaż określenia flint i dent odnoszą się do typu ziarna, to kluczowe są cechy poszczególnych odmian, których typ ziarna jest wyróżnikiem. Dla przykładu i znacząco upraszczając, możemy przyjąć, że kukurydza typu flint ma lepszy wigor wiosenny, z kolei ziarno typu dent szybciej oddaje wodę. To pokazuje, że w zależności od naszych priorytetów lepsza może okazać się zarówno jedna, jak i druga wersja.
Oczywiście kryteriów, jakie należy zastosować, jest znacznie więcej, żeby wspomnieć choćby kierunek produkcji, chcemy jedynie podkreślić, że nie warto wyboru sprowadzać do próby ustalenia, czy lepszy jest flint, dent czy może typ mieszany. Gdyby dało się odpowiedzieć w tak prosty sposób, to od dawna nie mielibyśmy wariantów do wyboru.
Odmiany kukurydzy na słabe gleby odznaczają się przede wszystkim dobrym wigorem początkowym. Kukurydza na słabe gleby musi mieć także dużą tolerancję na niedobory wody.
Cechy te pozwalają na stabilne, umiarkowanie zależne od warunków klimatyczno-glebowych, plonowanie.
Nasiona kukurydzy na słabe gleby mogą być wysiewane nieco wcześniej. Wynika to z szybszego nagrzewania się lekkich gleb. Na takich stanowiskach poważnym zagrożeniem jest niewielka pojemność wodna i związany z tym stres niemal w przez cały okres wegetacji. Na pierwszym etapie możemy ten czynnik ograniczyć, wysiewając nasiona kukurydzy na słabe ziemie nieco głębiej.
Mówiąc wprost, nie istnieją odmiany kukurydzy całkowicie odporne na suszę. Wynika to z oczywistego faktu, że woda jest niezbędna do rozwoju roślin. Kukurydza na suszę reaguje spowolnieniem rozwoju i ograniczeniem plonu. Jednak można uzyskać wysoki plon kukurydzy pomimo okresowych niedoborów wody.
Aby było to możliwe, powinniśmy uwzględnić dwa czynniki. Po pierwsze dobierać odmiany kukurydzy, których cechy pozwalają na stabilne plonowanie w warunkach stresu spowodowanego niedostatkiem wody. Oznacza to konieczność zwrócenia uwagi nie tylko na grupę wczesności kukurydzy, ale także na terminy, w jakich przypadają kluczowe dla rozwoju kukurydzy fazy rozwojowe. Pozwala to na niwelowanie negatywnych skutków suszy na plonowanie kukurydzy poprzez swego rodzaju ominięcie potencjalnych okresów występowania suszy.
Po drugie bardzo istotna będzie w tym zakresie agrotechnika. Co zrozumiałe, największe ryzyko występuje na lekkich łatwoprzepuszczalnych glebach. Dlatego warto tak dobrać zabiegi uprawowe, aby ograniczyć parowanie i przesuszanie gleby. Niebagatelne znaczenie mają także właściwie dobrane terminy siewu kukurydzy.
Terminy siewu kukurydzy powinniśmy określać przede wszystkim na podstawie temperatury gleby, która powinna wynosić co najmniej 8°C. Zazwyczaj optymalne warunki pojawiają się na przełomie kwietnia i maja. Dobrym wskaźnikiem fenologicznym jest początek kwitnienia mniszka lekarskiego.
Nie jest również żadną tajemnicą, że rosnąca powierzchnia uprawy kukurydzy sprawia, że coraz więcej organizmów szkodliwych zagraża plantacjom kukurydzy.
Obok chwastów, z którymi corocznie walczymy, coraz ważniejsze są więc niektóre szkodniki i choroby. Zwłaszcza gdy kurczy się możliwość ich zwalczania w związku z wprowadzanymi ograniczeniami w stosowaniu środków ochrony roślin. Choroby i szkodniki mogą odpowiadać nawet za ubytek 20-30% plonu, a także przyczynić się do spadku jego jakości, nie zapominając o ryzyku obecności mykotoksyn wytwarzanych przez niektóre grzyby, głównie z rodzaju Fusarium.
Warto zatem wybierać do siewu odmiany nie tylko dobrze plonujące, ale i mniej podatne na choroby, np. głownię guzowatą, fuzariozę kolb czy też fuzariozę łodyg (pod kątem tych cech bada się odmiany na ziarno wpisywane do Krajowego Rejestru). Zróżnicowana podatność może być choćby związana z grubością ścian komórkowych, większym bądź mniejszym owoskowaniem tkanek zewnętrznych, ilością włosków, ale też choćby wczesnością. Czynniki te mogą także wpływać na zagrożenie ze strony szkodników, głównie omacnicy prosowianki, która jest brana pod uwagę przy rejestrowaniu odmian przez COBORU. Obok omacnicy część odmian może lepiej radzić sobie z ploniarką zbożówką, np. przez szybszy wzrost początkowy, czy też ze szkodnikami glebowymi, jeżeli posiadają cechę szybkiego rozwijania silnego systemu korzeniowego.